Oppgitt over omskjeringsdebatten

Eg var ein del av det marginale fleirtalet på SVs landsstyremøte som i helga stemte for å innføre ei aldersgrense for rituell omskjering av gutar. Etter gode innlegg frå begge sider har eg tvilt meg til at barneombodet si linje i denne saka er den rette. Men eg er såpass i tvil om kor rett dette er, at hadde ikkje SV samtidig stilt stortingsrepresentantane sine fritt, hadde det vore vanskelegare å lande der eg gjorde. Eg har også stor respekt for at nestleiar Snorre Valen, som lenge har fronta partileiinga sitt syn om at aldersgrense ikkje er rett, seier at han ikkje vil arbeide for fleirtalets syn i denne saka.

Dette er ikkje eit innlegg om korfor eg meiner eg stemte rett, eller kva argument som har overbevist meg. Ei heller eit innlegg om at dei eg er ueinig med tar feil, og korfor.

Eg meiner framleis eg har landa på rett avgjerd, men mange av dei skråsikre innlegga og kommentarane på sosiale medier i denne saka er ikkje noko som taler til nokon sin fordel. Eg har sett fleire innlegg og debattrådar på sosiale medier særleg i går og i dag, som gjer meg oppgitt, og i enkelte tilfelle rett ut skremt; andre sine syn blir karikert, diskreditert og på ingen måte respektert. Uansett kva ein måtte meine i denne saka, tener det ikkje til nokons fordel å hevde at andre har dårlege intensjonar, eller teikne opp falske fiendebilete med ord som "barbari" eller "lemlesting" eller at "politiet skal banke på døra til jøder". Eg forstår at dette er ei sak som får fram kjensler i mange, og at det kan få nokon til å skrive på sosiale medier i affekt, men det rettferdiggjer ikkje på noko vis usaklege og krenkande innlegg.

I sjølve landsstyredebatten var det stort sett ein god og sakleg debatt frå begge sider, etter mi oppfatning. Nokre av dei klokaste innlegga i debatten vart framført av folk eg likevel enda opp med å vera ueinig med når vi kom til avstemming, og eg har stor respekt for deira syn. Eg anerkjenner mange av argumenta som vart framført frå begge sider, og det vart til slutt for meg ei vekting av argument og prinsipp mot kvarandre. Å finne gode løysingar når gode argument (og prinsipp) kolliderer med kvarandre er kanskje den mest vanskelege øvinga vi kan gjere i eit parti. Det er likevel mykje betre å gjere det i eit debattklima der ein respekterer kvarandre og legg opp til ein opplyst debatt, enn når ein kastar skit på kvarandre på Facebook og Twitter.

Det er lov å vera ueinig, det er lov å meine at andre tar feil, men det er framleis ein uting å tillegge folk intensjonar, meiningar og haldningar dei ikkje har. Slutt med det.